Regulator napięcia do silnika Kubota D1101, D1102. W ofercie wszystkie części elektryczne do Kubota D1101, D1102.
Najprostszym sposobem wykonywania mało dokładnych gwintów zewnętrznych o niedużej średnicy jest użycie narzynek. W tokarstwie stosowane są na ogół dwie odmiany narzynek: zamknięta i rozcięta. Narzynka zamknięta umożliwia dokładniejsze utrzymanie średnic gwintu śruby oraz uzyskanie gładszej i bardziej jednolitej powierzchni gwintu niż narzynka rozcięta. Natomiast trwałość narzynki rozciętej jest większa niż narzynki zamkniętej, gdyż w miarę jej zużywania się można ją nastawiać na pierwotną średnicę. Zakres regulacji narzynek rozciętych bowiem wynosi 0,1—0,25 mm. W celu zwiększenia trwałości narzynek zamkniętych wykonuje się je z rowkiem wzdłużnym na powierzchni zewnętrznej. Jeżeli narzynka taka „straci” wymiar, to rozcina się ją w miejscu tego rowka za pomocą wąskiej ściernicy. Dzięki temu przedłuża się trwałość narzynki. Narzynka jest kształtem podobna do nakrętki okrągłej, której gwint przecięto kilkoma otworami. Otwory te kształtują ostrza narzynki i umożliwiają powstawanie i odpływ wióra. Narzynki wykonuje się z narzędziowej stali węglowej lub ze stali szybkotnącej. Uzębienie narzynek składa się ze stożkowo ściętych zębów (nakroju), wykonujących właściwą pracę skrawania i ułatwiających wprowadzenie narzynki na przedmiot, oraz zębów pełnych (kalibrujących), służących do prowadzenia narzynki i wygładzania powierzchni nacinanego gwintu.