Zawory głowicy Kubota DF972

Zawory głowicy Kubota DF972 silnika benzynowego, który znalazł zastosowanie w maszynach budowlanych i wózkach widłowych.

Zawory głowicy ssący i wydechowy silnika Kubota DF972 dostępne od ręki, z naszego magazynu.

Oprócz zaworów głowicy do silnika Kubota DF972 w naszym sklepie można znaleźć także takie części jak: termostaty, głowice, bloki silnika, pompy paliwa, tłoki, tuleje itp.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej zadzwoń do nas.

Czy wiesz że…

W celu wyznaczenia masowego momentu bezwładności należy wyznaczyć najpierw geometryczny moment bezwładności dowolnego kształtu geometrycznego. W tym celu jego odpowiednią wielkość geometryczną, np. objętość należy zastąpić masą. Jeżeli „oś, względem której chcemy wyznaczyć moment bezwładności figury materialnej, nie ma styczności z figurą, to moment bezwładności względem dowolnej osi 1 jest równy momentowi Ix względem osi równoległej, przechodzącej przez środek ciężkości danego ciała, powiększony o iloczyn masy tego ciała przez kwadrat odległości r obu osi Ii = Ix+mr2. Ruch obrotowy. Na punkt materialny o masie m, który porusza się po torze kołowym o promieniu r działa siła F. Ciało o masie m umieszczone na wysokości h nad poziomem Ziemi ma zdolność wykonania pewnej pracy, mimo że w danym okresie jest w spoczynku. Jeżeli wymienione ciało spadnie na ziemię, to wtedy wykona pracę równą Q-h, gdzie Q jest siłą ciężkości działającą na to ciało. Według II zasady dynamiki F=m-, a ponieważ przyśpieszenie ziemskie oznacza się przez g, a więc Q=m-g stąd otrzymujemy wzór na energię potencjalną. Energia potencjalna jest to zdolność wykonania pracy przez ciało będące w spoczynku. Energię kinetyczną ma ciało będące w danej chwili w ruchu. Jeżeli punkt materialny o masie m porusza się po dowolnym torze z prędkością v, to jego energia kinetyczna jest równa 2. Jeżeli na ciało o masie m poruszające się ruchem postępowym działa stała siła F, to wtedy ciało ma przyśpieszenie a. Można łatwo udowodnić, że praca wykonywana przez siłę działającą na to ciało jest równa przyrostowi jego energii kinetycznej.Jeżeli z położenia I do położenia II (gdzie s jest to odległość między położeniem I-II punktu) punkt o masie m zwiększył swoją prędkość pod wpływem siły F z vx na v2, to wtedy praca Wf=F-s jest równa W =fy, gdzie Ek 1/2 – odpowiednio energie kinetyczne punktu w położeniu I i II.